Wist u dat we eigenlijk niet de haven van Zeebrugge of Brugge, maar 'haven van Lissewege' moeten zeggen? Dit en andere weetjes leest u in een handig boekje over de historie van de Brugse zeehaven en de drie dorpen die erin vergroeid zitten.
Niet toevallig verleende het havenbestuur MBZ zijn volle medewerking aan de publicatie 'Waar is de tijd? Drie dorpen en een wereldhaven in verandering'. Havenvoorzitter en burgemeester Renaat Landuyt (sp.a) schrijft in het voorwoord. "Er is leven door en naast de haven. Het lot van Lissewege, Zwankendamme en Zeebrugge is ermee verbonden. De geschiedenis bewees dat naast de zeehaven drie gemeenschappen konden groeien.”
Lissewegenaar Mathijs Goderis (rechts op foto 1) schetst samen met dorpsblogger Rudi Huyghebaert (links) en fotograaf Toon Walleyn (tweede van rechts) een opmerkelijk portret van de drie dorpen en hun relatie met de zeehaven. De dorpen tellen samen 7.500 inwoners, waarvan er veel behoren tot 10.000 directe en 10.000 indirecte medewerkers in de haven.
“We maakten een vlot boekje in zakformaat. Het staat boordevol gebeurtenissen en anekdotes die kenmerkend zijn voor de haven en de drie dorpen Zeebrugge, Zwankendamme en Lissewege. Het boek groeide uit een fototentoonstelling van vorig jaar. Onze oproep voor oude foto’s leverde, tot onze verbazing, duizenden beelden op en bovendien begonnen de mensen spontaan te vertellen over gebeurtenissen en markante figuren”, zegt Goderis. Na zijn studies sociologie ging hij aan de slag bij sp.a, de partij waarvoor hij in de Brugse gemeenteraad fractievoorzitter is.
KerncentraleDe interesse en het engagement voor het samenleven van de dorpsmensen met de haven, kreeg Goderis met de paplepel ingegeven. Grootvader Jan Goderis was als Zeebrugse dorpsarts samen met zijn vrouw Lydia Lyppens sterk begaan met de gezondheid van al wie in het havengebied woonde. “Door de uitbreidingswerken in de jaren 1960 dreigde het dorp Zeebrugge letterlijk een eilandje te worden. Veel mensen waren al vertrokken toen in 1973 veel huizen beschadigd raakten door grondverzakkingen als gevolg van de bouw van de Vandammesluis. Mijn grootouders stichtten mee het actiecomité 'Zeebrugge Blijft', dat niet alleen streefde naar het neutraliseren van de schadelijke effecten maar tegelijk positieve alternatieven formuleerde. Kort daarna leverde deze actiegroep haar grootste verwezenlijking: ze blokkeerde een discreet ingediende bouwaanvraag voor een kerncentrale. Toen al pleitten deze actievoerders voor één globale visie op de haven en de dorpen. Ik ben blij dat het stadbestuur en de betrokken partijen nu eindelijk zo'n visie ontwikkelen en dat die meegenomen wordt in de beslissing over de locatie van de nieuwe zeesluis.”
Historische rechtzettingWie in het verleden graaft, stoot altijd op vergeten pareltjes van verhalen. Sinds het aantreden van Renaat Landuyt als havenvoorzitter en burgemeester, wordt geregeld gebakkeleid of het de haven van Brugge (dixit Landuyt) dan wel de haven van Zeebrugge is (volgens de Zeebrugse havenspelers). “Aan deze discussie kunnen we een historisch verantwoord einde maken: het moet de haven van Lissewege zijn. Tot het einde van de 19de eeuw grensde de toenmalige gemeente Lissewege aan de Noordzee, met een strand tussen Uitkerke (nu bij Blankenberge) en Heist. In 1899 lijfde Brugge een eerste stuk in voor de bouw van de zeehaven, in 1901 volgde een tweede stuk, namelijk waar het dorp Zeebrugge zou ontstaan”, zegt Goderis. (foto 2)
FotocollagesBehalve voor de karrenvracht anekdotes over de groei van de haven en haar relatie met de dorpen, zijn de ingenieuze fotocollages van Toon Walleyn het bewonderen waard. Hij verwerkte markante, oude foto’s tot nieuwe beelden. Deze technische huzarenklus brengt bijzonder goed gebeurtenissen zoals bouwwerken en bombardementen tot leven.
Lissewegenaar Mathijs Goderis (rechts op foto 1) schetst samen met dorpsblogger Rudi Huyghebaert (links) en fotograaf Toon Walleyn (tweede van rechts) een opmerkelijk portret van de drie dorpen en hun relatie met de zeehaven. De dorpen tellen samen 7.500 inwoners, waarvan er veel behoren tot 10.000 directe en 10.000 indirecte medewerkers in de haven.
“We maakten een vlot boekje in zakformaat. Het staat boordevol gebeurtenissen en anekdotes die kenmerkend zijn voor de haven en de drie dorpen Zeebrugge, Zwankendamme en Lissewege. Het boek groeide uit een fototentoonstelling van vorig jaar. Onze oproep voor oude foto’s leverde, tot onze verbazing, duizenden beelden op en bovendien begonnen de mensen spontaan te vertellen over gebeurtenissen en markante figuren”, zegt Goderis. Na zijn studies sociologie ging hij aan de slag bij sp.a, de partij waarvoor hij in de Brugse gemeenteraad fractievoorzitter is.
KerncentraleDe interesse en het engagement voor het samenleven van de dorpsmensen met de haven, kreeg Goderis met de paplepel ingegeven. Grootvader Jan Goderis was als Zeebrugse dorpsarts samen met zijn vrouw Lydia Lyppens sterk begaan met de gezondheid van al wie in het havengebied woonde. “Door de uitbreidingswerken in de jaren 1960 dreigde het dorp Zeebrugge letterlijk een eilandje te worden. Veel mensen waren al vertrokken toen in 1973 veel huizen beschadigd raakten door grondverzakkingen als gevolg van de bouw van de Vandammesluis. Mijn grootouders stichtten mee het actiecomité 'Zeebrugge Blijft', dat niet alleen streefde naar het neutraliseren van de schadelijke effecten maar tegelijk positieve alternatieven formuleerde. Kort daarna leverde deze actiegroep haar grootste verwezenlijking: ze blokkeerde een discreet ingediende bouwaanvraag voor een kerncentrale. Toen al pleitten deze actievoerders voor één globale visie op de haven en de dorpen. Ik ben blij dat het stadbestuur en de betrokken partijen nu eindelijk zo'n visie ontwikkelen en dat die meegenomen wordt in de beslissing over de locatie van de nieuwe zeesluis.”
Historische rechtzettingWie in het verleden graaft, stoot altijd op vergeten pareltjes van verhalen. Sinds het aantreden van Renaat Landuyt als havenvoorzitter en burgemeester, wordt geregeld gebakkeleid of het de haven van Brugge (dixit Landuyt) dan wel de haven van Zeebrugge is (volgens de Zeebrugse havenspelers). “Aan deze discussie kunnen we een historisch verantwoord einde maken: het moet de haven van Lissewege zijn. Tot het einde van de 19de eeuw grensde de toenmalige gemeente Lissewege aan de Noordzee, met een strand tussen Uitkerke (nu bij Blankenberge) en Heist. In 1899 lijfde Brugge een eerste stuk in voor de bouw van de zeehaven, in 1901 volgde een tweede stuk, namelijk waar het dorp Zeebrugge zou ontstaan”, zegt Goderis. (foto 2)
FotocollagesBehalve voor de karrenvracht anekdotes over de groei van de haven en haar relatie met de dorpen, zijn de ingenieuze fotocollages van Toon Walleyn het bewonderen waard. Hij verwerkte markante, oude foto’s tot nieuwe beelden. Deze technische huzarenklus brengt bijzonder goed gebeurtenissen zoals bouwwerken en bombardementen tot leven.
RSS-feed
